Straks schrijven we er een bestseller over

Maar wordt dat dan een succesverhaal? Leuk hoor, je dromen volgen. Graag zouden we 3 maandjes vooruit spoelen. Daar is alles denk ik wel redelijk stabiel en hebben we een mooi thuis, allebei een baan en onze honden weer terug. Of gaat dit verhaal dan toch nog anders eindigen? Ik geloof er nog wel heilig in hoor, Kees is iets sceptischer. Dat is balans.

They shoot, they sc... and safe by goalie

Het is in alles het einde van een heel lang hoofdstuk. Hoeveel past er in godsnaam nog in qua plottwists? En hoelang blijven de hoofdpersonen (dat zijn wij!) elkaar nog dapper door alle onzekerheden heenslepen? Ik ben heel erg van het Pipi Langkous principe; als ik het echt wil, dan kan ik het waarschijnlijk ook. En ik houd ontzettend van plannen maken en vooral de actie die erna komt vind ik mooi. Dat doen we dus al een tijdje en we zouden nu ongeveer onderaan de trechter moeten zitten van waar we uit willen komen.

Classic Ikea kastje dingetje

In ons geval, omdat wij werkloos, huisloos en dierloos, maar met een duidelijk doel om dit z.s.m. allemaal terug te krijgen naar Nederland zijn gekomen, is het nu een puzzel waarbij we nog twee stukjes in onze handen hebben die net niet lijken te passen. Classic Ikea kastje. Zo frustrerend. We staan als het ware in de berm en proberen daar een nieuw pad te maken terwijl iedereen voorbij raast. Als je probeert om buiten de gebaande paden je eigen pad te maken heb je veel doorzettingsvermogen nodig, of veel geld haha.

Modderpad

Maar we zijn er bijna, echt! We zien de afslag naar de A2 duidelijk aangegeven, maar we volgen dat idylische weggetje naar het sprookjesbos. Op dit moment is het door de regen meer een drassig modderpad. En merken we dat nog maar weinig mensen in sprookjes geloven. We gaan naar buiten met dikke oorwarmers, maar kijken elkaar in onze tijdelijke stacaravan af en toe ook vertwijfeld aan. We moeten door. Het komt goed. We zijn inmiddels lid van de Wegenwacht.

Stand van zaken:

1. Kees gewenste baan: check

2. Anika gewenste baan: 3x uitnodiging voor een sollicitatiegesprek, 3x kans. Dus laten we van het positieve uitgaan. Als ik maar Rustaaaghhh kan blijven.

3. Hypotheek om boerderij (en droombedrijf) te kunnen kopen: na de proeftijd van 1 & 2 (waarvan punt 2 nogal een gok is nog), maar het voorlopige koopcontract is daar. Voorgestelde huurkoop: negative. Ik denk dat mevrouw bang is dat we de boel kraken en niet meer weggaan of iets dergelijks.

4. Tot we dan dus echt naar onze boerderij kunnen verhuizen en daar een mooi onderkomen kunnen maken voor T&C als wij @the office zijn, moeten wij andere tijdelijke behuizing regelen. Dog- en dadproof. Want die wil tot de tijd (of nog langer) wel een paar dagen per week dogsitten. Of T&C moeten het supergoed met Zaya kunnen vinden..

5. Tangkis en Ceripa: veilig onderkomen in Jakarta t/m begin Maart, na proeftijd Kees vakantie opnemen en ze hierheen halen.

6. Gevoel:

Anika: Wisselt van enorm positief naar paniek, naar wat een masterplan, naar paniek, naar cursus voor paniek, naar geef me even dan sjeffen we dit., het komt wel goed.

Kees: 1 ding tegelijk, maar het is overzichtelijk en het kan. Als het maar goed gaat met Tangkis en Ceripa.

And they lived happily ever after..

Ok, prima. En dan .. komt er weer een verrassende 'uitdaging' op ons pad. Tangkis en Ceripa (en de andere dieren in het opvanghuis) moesten per direct ergens anders worden ondergebracht. We krijgen een goed bedoeld filmpje waarop we onze bevende harige vriendjes zien in hun nieuwe onderkomen tot Maart. Een kooi. Ik weet dat kennels normaal zijn en dit hondenhotel goede recensies krijgt, dus de vorige opvang heeft het prima gedaan. Ze moeten ook gewoon even wennen en ik krijg straks waarschijnlijk weer een kwispelfilmpje. Zo zijn ze, onze boys. Maar ik zou nu het liefste per direct het vliegtuig pakken om de kids op te halen. Ik ga! Begin Februari en dan wacht ik wel met ze tot ze eindelijk en officieel het land uit mogen. Ik hoop dan maar dat 1 van de 3 potentiele werkgevers mij vanaf 17 Februari op kantoor verwacht. Dat hoor ik volgende week. Dan zou het weer precies, maar dan ook exact uit kunnen komen en hebben we deze puzzel van het werk, huis en de dieren eindelijk opgelost. En anders wordt deze puzzel met steeds minder stukjes toch elke keer weer moeilijker.